Videoda Tekerlekli Sandalyede Görülen Kolları ve Ayakları Olmayan Kadın, Uzuvlarında Malformasyon Bulunan, Tek Kolu Olmayan Bebeğin Annesi Değil
Tekerlekli sandalye üzerinde kolları ve ayakları olmayan bir kadının uzuvlarında malformasyon bulunan bir bebekle görüntülendiği videonun sosyal medya platformlarında kullanıcılar tarafından “bilinçsizlik” ve “bencillik” gibi sıfatların kullanıldığı yorumlarla tepkiyle karşılandığı görülüyor.
Rej (@rejmodd): “Kadının kolu bacağı yok, utanmadan hamile mi bıraktın be adam”
Yukarıda alıntılanan paylaşıma verilen tepki içerikli yanıtlardan bazı örnekler alıntılayacak olursak:
“Bari çocuk yapmasalardı. Çocuğun sakat doğacağını bile bile …. Çok bencilce.”
“Siz kendinizce her duyguyu yaşayacaksınız diye bir insanın hayatıyla oynamaya hakkınız yok bir çocuğunuz olduğunda onun sahibi olmuyorsunuz üstünde bu kadar hak sahibi olamazsınız normal şartlara sahip bir çocuk dünyaya getiremeyeceksiniz bunu yapmaya hakkınız yok”
“Bir keresinde de hepsi sağırlardan oluşan bir aileye denk gelmiştim. Anne baba sağır ve 3 tane de çocuk yapmışlar bile bile…”
“Her bireyin elbette anne olma hakkı var ama bir insanın başkasına muhtaç olması kadar zor bir şey yok. Özellikle hayat onu çok fazla zorlayacak, belkide mutlu bir birey olamayacak psikolojik sıkıntılar yaşayacak gerçekten çok büyük bir bencillik.”
“İlerde sizde çocuk sahibi olmak isterseniz de olmazsa öyle bir hayal kırıklığına uğradığınızda anlarsınız anne baba olmak isteyen o kadar insan var ayrıca anne olmak her kadının hakkı ve hayali sizin bilinçsizliğiniz gerçekten çok acizce gün olur çocuğunuzdan olursunuz umarım..”
“yani zaten engelli bir birey olarak zor bir hayat yaşıyorsun bunu bile bile çocuk yapıp neden çocuğu da zor bir hayata mahkum edersin ki.. neyse şimdi vicdan abideleri gelir laf eder”
“gitsinler sahipsiz çocuklardan evlat edinsinler, kendi zevkleri için hayatı boyunca zorlanacak bir çocuk doğurmak bencilliğin en üst aşamasından başka bir şey değil”
“doğurması tamamen bencillik. Tabi akıldan ve bilgiden noksanların bu derece bariz olmadığı bir dünyada onlar daha fazla üstüne alınsın isterdim ama mümkün değil.”
“Bu nasıl bencillik dünya üzerinde milyonlarca sağlıklı kadın ya ben çocuğa bakabilir miyim onu güzel bir ortamda buyutemem diye çocuk yapmiyorken sende yapma bir zahmet zaten engellisin engelli bir çocuğa nasıl bakabileceksin”
“Haddim değil ama bazı insanlar üremesin lütfen yaa,bile bile kendin bakıma muhtaçken engelli bir çocuk daha dünyaya getirmek ve ortada bakıma muhtaç 2 kişi! Şaka olmasını dilerdim.”
“Olay o degil aslinda. Cocuga dikkat etmedin sanirim. Cocukta annesi gibi. Annesi kimbilir ne zorluklar cekti. Simdi ayni zorluklari cocukta cekecek. Genetik bir hastalik varsa cogalmamalarinda fayda var.”
“Ben varım! Çocuğunun sağlıklı doğacağına dair bilimsel bir desteği olmayan hiçbir engelli çocuk yapmamalı! Annem engelli ve ondan ötürü ben de engelliyim. Bu kısacık hayatı bana zehir etmiş olan engelimle yaşamak zorundayım. Sırf çocuğum da benim gibi olabilir diye çocuk fikrini kafamdan silip atmış bir adamım. Engelli değilsen bunu anlayamazsın.”
Uzuvlarında malformasyon olan, tek kolu olmayan engelli bebeğin annesi videodaki engelli kadın değil.
Çocuğun ailesinin videodaki kadınla bir bağı bulunmuyor.
Uzuvlarında malenformasyon bulunan bebeğin adı Liz Ataíde Gonzaga, bebeğin annesinin adı ise Rafaela Ataide.
Rafaela Ataide farklı sosyal medya platformlarında açılan hesaplarda 2 yaşındaki sevimli Liz bebeğin fotoğraflarını ve videolarını paylaşmış.
Rafaela Ataide’nin fotoğrafları incelendiğinde Solyana Loredo Coelho’nun bebeğin annesi olmadığı anlaşılabiliyor.
Rafaela Ataide’nin atipik çocukların ebeveynleri için deneyimlerini paylaştığı sosyal medya hesaplarında bebeği ve eşi ile birlikte kaydettiği fotoğraflardan bazı örnekler şöyle sunulabilir:
Fiziksel sorunları ve karşılaştığı handikaplar ile yaşamak konusunda adeta sembol hâline gelen psikolog, konuşmacı ve yazar Solyana Loredo Coelho, gelecekte karşılaşacağı muhtemel zorluklar konusunda destek sunmak üzere engelli bebeğin ailesi ile iletişime geçtikten sonra bir araya gelmiş.
Coelho, bebek Rafaela ile videosunu “Şükran duyduğum şey seninle tanışmaktı ve bu hayatımızda üzgün olduğumuzda bile her gün gülümsüyoruz!” notuyla paylaşmış.
Sosyal medyada “bencillik” ve “bilinçsizlik” suçlamasıyla paylaşılan video 9 Ocak 2022 tarihinde sevimli bebeğin sosyal medya hesaplarında paylaşılmış.
Anne Rafaela Ataide, hamileliği esnasında uzuvlarında birden fazla malformasyon bulunduğunu keşfettiği hâlde bebeğini doğurma kararı almış.
Rafaela, hamilelik sürecini ve bebeğini doğurma kararını almasını bir röportajında şöyle aktarmış:
“Rafaela, Portal Sou Catarina okurlarına kendini tanıtır mısın?
Merhaba! Benim adım Rafaela Ataide. Minas Gerais’liyim ve 29 yaşındayım. Vinicius ile 5 yıldır evliyim ve 2 yıl 2 aylık değerli Liz’imiz var. Ben eğitim almış bir nöropsikolog ve pedagogum. Ama ailemin şirketi Oficina do Ouro’da çalışıyorum. Meire ve Celinho’nun kızı ve Amanda ile Isabella’nın kız kardeşi. Onlar benim desteğim ve gücüm.
Bize Liz’in hamileliğini anlatır mısınız?
Liz’in hamileliği planlanmıştı, arzu ediliyordu ve uzun zamandır bekleniyordu. Düğünden beri onu hayal ediyorduk. Pek çok istişare, sınav ve takviyeden geçtik. 1 yıl 11 aylık bekleyişimizi tamamladığımızda geldi! Başından beri çalkantılı bir hamilelikti. Trombofilim var ve bunun yüksek riskli bir doğum öncesi olacağını zaten biliyordum; çünkü tromboz, kan pıhtılaşması, kan damarlarının tıkanması ve hamilelik ve trombofiliye bağlı diğer komplikasyonları önlemek için çok yakından takip edilmesi gerekiyordu. Pozitiften doğumdan sonraki 40 güne kadar antikoagülan enjeksiyonları kullandım. Doğum öncesi bakıma başlar başlamaz 7 hafta 6. günde düşük teşhisi aldık. Ama hamileliğin başlangıcından itibaren Tanrı’nın çok büyük bir amacı olduğuna inanıyordum. Muayeneyi tekrarladık ve duran kalp yeniden atmaya başladı. 11. haftada yapılan morfolojik incelemede kızımızın uzuvlarında birden fazla malformasyon olacağı haberini aldık. Ve o andan itibaren hikaye değişti. Pek çok endişe vardı, pek çok yanlış teşhis vardı… Doktorlar onun muayenelerle teşhis edilemeyen başka malformasyonlara da sahip olabileceğine inanıyordu. Farklı şehirlerde sayısız doktorun yanından geçtik. Ve her biri diğerinden daha kötü haberler verdi. Çok korkunçtu. Kürtajı bile düşündüler. Doğacağını ve öleceğini söylediler. Ama kızımın hayatının hiçbir noktasında pes etmedim. Her zaman onun iyi olduğunu hissettim. Diğer teşhislerin hiçbiri doğru değildi. Amniyon sıvısı 1’e ulaştığı için 4 hafta hastanede yattık. Çok düşük! Ama yaşadığımız birçok zorluk gibi biz de kazandık ve hamilelik 37 hafta 1 güne ulaştı. Liz’imiz ışıltılı bir şekilde doğdu! Çok ağladım. Yoğun bakım ünitesini bile bilmiyordu ve doğumdan 48 saat sonra eve döndük.
Ailesi onun malformasyona sahip olacağı haberini nasıl aldı?
Söylediğim gibi, başından beri Tanrı’nın Liz’in hayatında çok büyük bir amacı olduğuna inandım. 10.haftamdaki ifşa duşunda bazı insanlara şöyle dedim: “Büyük bir misyonu olan özel bir kız çocuğu taşıdığımı biliyorum. Neye sahip olduğunu bilmiyorum ama onun diğerlerinden farklı olduğunu biliyorum” . Şu ana kadar hiçbir muayenede herhangi bir şeyin belirtisi görülmedi ama bunu zaten hissettim. Tanrı beni zaten hazırlıyordu. Haberi aldığımız gün sakindim. Allah beni bu ana hazırlamıştı. Kocam ve ben ofisten çıktık, arabaya bindik ve ağladık! Çok ağlıyoruz. Belirsizliğin korkusu geldi, kızımızı kaybetme korkusu, bundan sonra nasıl olacağı korkusu. Aynı gün anne ve babalarımıza da söylüyoruz. Onlar da korktular ama ellerimizden tutup şöyle dediler: “Bizim açımızdan Liz çok mutlu olacak. Hiçbir şey istemeyecek. O bizim!” Hiçbir tepki vermeden iki gün kaldık. Çalışamadık, yemek yiyemedik… Sadece ağladık. Acı yüreğimize hakim oldu. Hepimiz evimde kaldık, birlikte güç bulmaya çalışıyorduk. İkinci günün sonunda eşimi aradım ve dedim ki: Tepki vermemiz lazım! Kızımız ölmedi! O burada ve iyi! Takip edelim… Ve aldığımız tanıya benzer vakaları aramaya başladık. İşte o zaman iki yaşında olan ve bize çok yakın yaşayan Pietro ile tanıştık. Yaklaşık 3 saatlik yolculuk. Ailesiyle iletişime geçtim ve onunla buluşmaya gittik. O günden sonra kalbim huzur içindeydi. Her şeyin iyi olacağını biliyordum. Anne ve babasının sözlerini duydum ve Liz’in de böyle olacağını hissettim: hafif, huzurlu ve bize büyük bir neşe getirmek için gelecek. Ve böylece devam ediyoruz. Onun gelişi için büyük bir destek, özveri ve beklentiyle. İlgilenen herkese durumu anlattık ve nasıl olduğumuzu sorduk. Teşhisi asla saklamayız. Ve Liz geldiğinde… sadece sevinç, bereket ve Tanrı’ya büyük bir şükran duygusu vardı.”
Videoyu tepkisel bir tonla paylaşan bazı sosyal medya kullanıcıları, engelli kadının aynı tekerlekli sandalyede birlikte görüntülendiği engelli çocuğun annesi olmadığını öğrendikten sonra düzeltme geçtiği görüldü.
Börteçine Dumlu: “Genelde düşünmeden pat küt diye yazarım bilirsiniz. Bu video ne diyeceğimi bilemediğim, karşısındaki doğru tutumun tenkit mi yoksa destek mi olduğuna karar veremediğim, beni çaresiz/yorumsuz bırakan nadir videolardan oldu. Yorumu size bırakıyorum.”
…
“Aslında ben de aynı fikirdeyim ama insan arzularının güçlülüğünün insana neler yaptırıp ne kadar bencil davranmasına sebep olabileceğini de bildiğimden, belki de sıradan bir “anne olma arzusu” ponçikliğinde değerlendirenler de vardır diye haklı mıyım bilemedim.”
…
“Bu konu içime oturmuştu, tuhaf gelmişti. İçim rahatladı şimdi. Bebeğin annesi videodaki kadın değilmiş. Çocuğun ailesi farklı, kadınla bir ilgisi yok.”
