Rus Uyku Deneyine Ait Olduğu İddiasıyla Paylaşılan Hikâye ve Görseller

Rus / Sovyet Uyku Deneyine Ait Olduğu İddiasıyla Paylaşılan Hikâye ve Görseller Gerçeği Yansıtmıyor

Rus uyku deneyi hikayesi, hiçbir resmi belgeyle veya kaynakla desteklenmemektedir. Anlatının korkutucu hayalî hikâyeler paylaşan bir sitede paylaşılmasının ardından sanal alemde yayıldığı görülüyor. Sovyet döneminden kalma bir bilimsel deneyde, deneysel bir uykuyu engelleyen uyarıcıya maruz kalan beş test deneğinin hikâyesiyle birlikte servis edilen ürkütücü görselin Cadılar Bayramı için satışa sunulan bir (hareketli) dekor olduğu anlaşılıyor.

1940’ların sonlarında Rus araştırmacıların, 5 kişiyi 15 gün boyunca tetikleyici gazlarla uyanık tutarak “Rus uyku deneyi” olarak adlandırılan deneyi gerçekleştirdiği iddiası haber sitelerinde, internet forumlarında ve sosyal medya paylaşımlarında fasılalar halinde karşımıza çıkıyor.

Uykusuzluk mevzubahis olduğunda sıklıkla atıf yapılan dünyanın en korkutucu deneylerinden biri olarak kabul edilerek aktarılan bu deney anlatısının gerçeği yansıtmadığını Malumatfurus.org‘da aktaralım istedik.

Rus uyku deneyi olarak adlandırılan şehir efsanesi hakkında detaylar şu şekilde aktarılmaktadır:

“Rus Uyku Deneyi, II. Dünya Savaşı yıllarında düşman olarak kabul edilen siyasi mahkumlar üzerinde uygulanıyordu. Deneyin temelinde, bir odaya kapatılan beş deneğe otuz gün boyunca uyumamaları söyleniyordu. Bu otuz günlük sürede başarılı olanların serbest bırakılacağı vaat ediliyordu.

Deneklerin bulunduğu odaya 30 gün boyunca yetecek su, yiyecek ve kitap bırakıldı. Ayrıca odaya deneklerin konuşabileceği mikrofonlar yerleştirildi ve uyumalarını önlemek için ise düzenli olarak gaz ve oksijen verildi.

Bütün hazırlıklar tamamlandıktan sonra deney başladı. Denekler, ilk beş günü çok rahat geçirdi ancak beşinci günde şikayetler başladı. Denekler, odaya bırakılan mikrofonlar aracılığıyla deneyin durdurulmasını istedi ancak Rus bilim insanları bunu kesin bir şekilde reddetti.

Deneyin dokuzuncu gününde, denekler sinirlerini kaybetmiş gibi davranıyordu. İçlerinden birinin avazı çıktığı kadar bağırması nedeniyle ses tellerinin parçalandığı bilimsel tutanaklardaki yerini aldı. Diğer denekler ise mikrofona fısıldayarak yalvarmayı tercih etti.

Deneyin on ikinci gününe gelindiğinde, deneklerin sesi kısıldı ve konuşma yetilerini kaybettiler. Bilim insanları, oksijen seviyesi ve mikrofonları kontrol ettiklerinde ortamda herhangi bir sorunun olmadığını tespit etti.

İki gün sonra içeri girmeye karar veren araştırma görevlileri, durumu mikrofon ile deneklere bildirdi. Bunun üzerine deneklerden biri “Artık özgür olmak istemiyoruz.” dedi.

Deneyin on beşinci gününde, araştırma görevlileri kapıyı açarak içeri girdi ve deneklerden birinin ölmüş olduğunu gördü. Tüm deneklerin derileri paramparçaydı ve yerlerde kan ve kusmuk vardı. Kendi etlerini yiyen denekler, bir Rus askerine saldırarak onu öldürdü ve hiçbiri dışarı çıkmak istemediğini söyledi.”

Deneye yönelik bir diğer anlatı da şu yöndeydi:

Denekler, 2. Dünya Savaşı sırasında yakalanmış siyasi tutsaklardı ve deneye başlamadan önce, onlara 30 günün sonunda hayatta kalan kişinin özgür bırakılacağı söylenmişti. Deneyin amacı ise; bir insanın ne kadar süre uykusuz kalabileceği ve bunun insan üzerinde nasıl etkiler yaratacağını belirlemekti. Odada 5 kişiye 1 ay boyunca yetecek yiyecek ve su bulunuyordu.

Deneklerin uyumamaları için odaya sürekli uyarıcı gaz ve oksijen veriliyordu. İlk 5 gün her şey yolunda gitse de sonrasında işler değişecekti. Mahkumlar birbirleriyle konuşmayı keserek, mikrofonlara fısıldamaya başladılar. 9 günden sonra bir denek çığlık atmaya başladı ve saatlerce bağırmaya devam etti. Ardında ikinci deneğin çığlıkları duyuldu.

Diğer 3 denek ise mikrofonlara fısıldayarak, küçük gözlem camlarını kitap sayfalarıyla kapattılar. Sonrasında çığlıklar tamamen kesildi. Bu sessizlik günlerce sürdü. Nihayet araştırmacılar, ne olup bittiğini görmek için odaya girmeye karar verdiklerinde, içeriden “Artık özgür kalmak istemiyoruz” cevabını aldılar.

Rus / Sovyet Uyku Deneyine dair bu aktarımın Youtube gibi platformlarda farklı görseller kullanımıyla hikâyeleştirilerek aktarıldığına da şahit oluyoruz.

Hatta bu ürkütücü deneyin beyaz perdeye aktarılacağı da ileri sürülmüştü.

“Rus / Sovyet Uyku Deneyi” iddiasını özetleyecek olursak;

Ruslar 2. Dünya Savaşı’nda 5 deneği 30 gün boyunca uykusuz bırakma üzerine bir deney gerçekleştirmişler.
Uykuya engel olmak için deneklere gaz vermişler.
İlk 5 gün sorunsuz geçse de sonrasında işler karımış: önce hepsinde paranoya belirtileri başlamış ve araştırmacıları kendi üslerini ve asker arkadaşlarını elevererek deneyden çıkarmalarına ikna etmeye çalışmışlar.
9. günde çığlıklar atmaya başlamış ve 1 tanesi bağırırken ses tellerini fiziksel olarak yırtarak işlevsiz hale getirmiş. Nihayetinde sesler tamamen kesilip 15. günde araştırmacılar deney odasını açınca hepsinin kendi etlerini kendi elleriyle parçaladıklarını, deneklerden birinin hayatını kaybettiğini ve sonrasında yapılan analizlerde hepsinin acıya ve et parçalamaya bağımlı hale geldiğini görmüşler.

Ancak Rus uyku deneyi hikayesi, hiçbir resmi belgeyle veya kaynakla desteklenmemektedir. Bahse konu yönde bir deneyin gerçekleştirildiğine dair bir bulguya rastlanamamakla birlikte, anlatının korkutucu hayalî hikâyeler paylaşan bir sitede paylaşılmasının ardından sanal aleme yayılan hayal ürünü bir korku hikayesinden ibaret olduğu anlaşılmaktadır.

Bu viral korku hikâyesinin kaynağı da Creepypasta adlı internet sitesinde OrangeSoda mahlaslı kullanıcı tarafından 10 Ağustos 2010 tarihinde yayımlanan metne dayanmaktadır.

Sanal alemde paylaşılan genelde paranormal içerikli korku hikayeleri “creepypasta” olarak nitelenmektedir.

Sovyet döneminden kalma bir bilimsel deneyde, deneysel bir uykuyu engelleyen uyarıcıya maruz kalan beş test deneğinin hikâyesiyle birlikte servis edilen ürkütücü görselin ise Cadılar Bayramı için satışa sunulan bir (hareketli) dekor olduğu anlaşılıyor.