“Anayasa’yı cebir yoluyla değiştirmeye teşebbüs” suçlamasıyla yargılanan Deniz Gezmiş’in idam kararını veren hakimle arasında “rahatlık” temalı bir diyalog geçtiği iddiası her yıl 6 Mayıs günü vefatının yıl dönümünde sosyal medya platformlarında gündeme geliyor.
Bahsi geçen diyalog şu şekilde:
Hakim: Rahat mısın Deniz?
Deniz Gezmiş: Ben rahatım da sizin vicdanınız rahat mı?
2013 yılında dolaşıma giren “Rahat mısın Deniz?” “Ben rahatım da sizin vicdanınız rahat mı?” diyalog iddiasına 2015 yılında “Gayet rahat. Asın bu gavatı” eklemesi yapılıp gerçekmiş gibi kullanılmış.
Deniz Gezmiş’in mahkeme salonunda ayakta görüldüğü fotoğrafa metin eklenen aynı görsel üzerinde oynanmış:
Hakim: Rahat mısın Deniz?
Deniz: Ben rahatım da sizin vicdanınız rahat mı?
Hakim: Gayet rahat. Asın bu gavatı!
Bahsi geçen kurgu diyalog sosyal medyada sağ tandanslı hesaplarda gerçek bir hadise gibi paylaşıldı.
16 Temmuz 1971 – 9 Eylül 1971 tarihleri arasında Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan’ı yargılayan Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 1 nolu Askerî Mahkemesi üyesi hakimler ile adı geçen sanıklar arasında bu yönde atışma yaşandığına dair bir aktarım bulunmuyor.
Ankara Sıkıyönetim Komutanlığı 1 nolu Askerî Mahkemesi 16 Temmuz 1971 günü Altındağ Veteriner Okulu binasında Tuğgeneral Ali Elverdi başkanlığında toplandı. Sıkıyönetim Mahkemesi Başkanı Tuğgeneral Ali Elverdi, Duruşma Yargıcı Yarbay Ahmet Tetik, Hakim Mehmet Turan, Savcı Hakim Yüzbaşı Baki Tuğ idi. 9 Eylül 1971 günkü duruşmada Savcı Tuğ, Gezmiş ve 16 arkadaşının idamını istedi. Mahkeme, 9 Ekim 1971 günkü duruşmada verilen 971-13 esas 971-23 karar sayılı hükümle Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan’ı T.C.K. 146-1 maddesi uyarınca “Türkiye Cumhuriyeti Teşkilâtı Esasiye Kanununun tamamımı veya bir kısmını tağyir, tebdil veya ilgaya ve bu kanunla teşekkül etmiş olan Türkiye Büyük Millet Meclisini ıskata veya vazifesini yapmaktan men’e cebren teşebbüs etmek” suçuyla ölüm cezasına mahkûm etti. İdam cezası hükmünün açıklanmasının ardından mahkeme heyeti gelenek gereği kalemlerini kırdı.
Ankara 1 nolu Askerî Mahkemesi’nin verdiği ölüm cezası kararı Askerî Yargıtay 2. Dairesi’nin 10 Ocak 1972 tarihli ve 1971/4574972/1 esas, 1972/1 karar sayılı ilâmı ile kesinleşti.
Söz konusu idam kararının kabulüne dair kanun teklifi TBMM’de 10 Mart 1972 günkü oturumda kabul edildi. “Deniz Gezmiş, Yusuf Arslan ve Hüseyin İnan’ın ölüm Cezalarının Yerine Getirilmesine Dair Kanun” 25 Mart 1972 tarihli Resmî Gazete’de yayımlandı.
CHP’nin yaptığı başvuru üzerine Anayasa Mahkemesi, Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının idam kararını onaylayan kanunun iptaline 6 Nisan 1972 günü karar verdi.
AYM’nin kararının ardından Deniz Gezmiş, Yusuf Aslan ve Hüseyin İnan’ın idamına ilişkin yeni kanun tasarısı 24 Nisan 1972’de tekrar Meclis’te görüşüldü ve kabul edildi. Yeniden kabul edilen kanun 5 Mayıs 1972 tarihli Resmî Gazete’de yayımlandı.
O dönemde 25 yaşında olan Gezmiş ve Aslan ile 23 yaşındaki İnan, 6 Mayıs 1972 günü sabaha karşı asılarak idam edildi.
Yine Deniz Gezmiş ile hakim arasında geçtiği iddia olunan “Neye gülüyorsun?” “Duvarda ‘Adalet’ yazıyor, ona gülüyorum!” / “Duvardaki ‘adalet’ yazısına!” diyalogu da benzer şekilde kurgu.
