“Öğrendim Ki” Nakaratıyla Sosyal Medyada Paylaşılan Vecizelerin ve Şiirin Ataol Behramoğlu’na Ait Olduğu İddiası Doğru Değil

Yanlış İddia

 

Daha önce, “Bir Vecize Ya da Şiirin Sahibini Tespit İçin İzlenebilecek Adımlar” ve “Bir İspat Yöntemi Olarak “Dedin!” ve “Söyledin!” Söylemi” başlıklı yazılarımızda bizzat sahipliği kendisine atfedilen kişiler tarafından tekzip edilen vecizelere değinmiştik. Bugün, Ataol Behramoğlu tarafından tekzip edilen vecizeleri ele alacağız.

Ataol Behramoğlu, şahsı tarafından dile getirilmediği hâlde kendisine izafe edilen sözleri Twitter hesabı üzerinden birçok kez tekzip etmişti. “Bu tür paylaşımları o kadar çok düzeltiyorum ki, ‘bu söz’ diye yazdığımda artık arama motoru ‘bana ait değil’ diye tamamlıyor cümlemi” ifadelerini kullanan Behramoğlu bu durumun insanların zevk ve kültür düşüklüğünü gösterdiğini, şairleri, yazarları kendi zevkine indirgeme gayretini yansıttığını belirtiyor.

Son dönemde Ataol Behramoğlu’nun şahsına ait olmadığını belirttiği sözler arasında “öğrendim ki” ile başlayan didaktik temalı vecizeler ağırlıkta.

Behramoğlu’nun “bu söz bana ait değil” ya da “benim böyle bir sözüm yok” yanıtlarını sunduğu vecizeleri sıralayalım…

 

“Öğrendim ki… Bazen başkalarını affetmek yetmiyor. Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekir..”

Ataol Behramoğlu “Öğrendim ki… Bazen başkalarını affetmek yetmiyor. Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekir..” sözünün kendisine ait olmadığını beyan ederken bir sosyal medya kullanıcısından “hayır var araştırmanızı öneririm” yanıtını almıştı.

 

hayir-var-arastirmanizi-oneririm
Ataol Behramoğlu’nun “Öğrendim ki… Bazen başkalarını affetmek yetmiyor. Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekir..” sözünün kendisine ait olmadığını beyan ettiği paylaşımı

 

İLAVE: “Araştırmanızı öneririm” yanıtının ardından “şiirlerinizi gözden geçirmenizi tavsiye ederim” vakası.

 

ogrendim-ki-ataol-behramoglu

 

“Öğrendim ki… Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.”

 

Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin nereden geçtiğini bulmak zor
Ataol Behramoğlu’nun “Öğrendim ki… Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.” sözünün şahsının olmadığını belirttiği paylaşımı

 

“Öğrendim ki… Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.”

 

Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır
Ataol Behramoğlu’nun “Öğrendim ki… Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.” sözünün kendisinin olmadığını aktardığı paylaşımı

 

“Öğrendim ki… Şartlar ve olaylar, Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir. Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.”

 

ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz
Ataol Behramoğlu’nun “Öğrendim ki… Şartlar ve olaylar, Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir. Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.” sözünün kendisine ait olduğu iddiasını tekzip ettiği paylaşımı

 

“Öğrendim ki… Güveni geliştirmek yıllar alıyor, yıkmak bir dakika”

 

Güveni geliştirmek yıllar alıyor yıkmak bir dakika
“Öğrendim ki… Güveni geliştirmek yıllar alıyor, yıkmak bir dakika” sözünün kendisine ait olmadığını belirten Ataol Behramoğlu paylaşımı

 

“Öğrendik ki… Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.”

 

Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın Dünya
Ataol Behramoğlu’nun “Öğrendik ki… Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.” vecizesine ilişkin tekzibi

 

Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor” sözünün Can Yücel’e de “Öğrendim ki” yerine “Bilmelisin ki” temasıyla atfedildiğini de not edelim…

Can Yücel’e yanlışlıkla atfedilen “Bilmelisin ki” adlı şiir şu şekilde idi:

Bilmelisin ki… Bilmelisin ki …
Duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez.

 

Bilmelisin ki …
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa,
anlam yükü o kadar azalır.

 

Bilmelisin ki …
Karsındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında
çizginin nereden geçtiğini bulmak zor

 

Bilmelisin ki …
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
Gerçek aşkların da!

 

Bilmelisin ki …
Tecrübenin kaç yaş günü partisi yaşadığınızla ilgisi
yok,
ne tür deneyimler yaşadığınızla var.

 

Bilmelisin ki …
Aile hep insanın yanında olmuyor.
Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven
öğrenebiliyorsunuz.
Aile her zaman biyolojik değil

 

Bilmelisin ki …
Ne kadar yakın olursa olsunlar en iyi arkadaşlar da
ara sıra üzebilir. Onları affetmek gerekir.

 

Bilmelisin ki …
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.

 

Bilmelisin ki …
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın dünya sizin
için dönmesini durdurmuyor.

 

Bilmelisin ki …
Şartlar ve olaylar, kim olduğumuzu etkilemiş olabilir.
Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz

 

Bilmelisin ki …
İki kişi münakaşa ediyorsa, bu birbirlerini
sevmedikleri anlamına gelmez. Etmemeleri de sevdikleri
anlamına gelmez.

 

Bilmelisin ki …
Her problem kendi içinde bir fırsat saklar.
Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.

 

Bilmelisin ki …
sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar
sürüyor.

 

Yukarıda alıntılanan ifadelere “Öğrendim ki…” nakaratını içeren aynı başlıklı şiirde yer verildiği görülüyor.

Öğrendim ki
Güveni geliştirmek yıllar alıyor,
Yıkmak bir dakika.

* * * *

Öğrendim ki
Hayatında nelere sahip olduğun değil,
Kiminle olduğun önemli.

* * * *

Öğrendim ki
Kendini en iyilerle kıyaslamak değil,
Kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.

* * * *

Öğrendim ki
İnsanların başına ne geldiği değil,
O durumda ne yaptıkları önemli.

* * * *

Öğrendim ki
Ne kadar küçük dilimlersen dilimle,
Her isin iki yüzü var.

* * * *

Öğrendim ki
Olmak istediğim İnsan olabilmem,
Çok vakit alıyor.

* * * *

Öğrendim ki
Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek
Hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.

* * * *

Öğrendim ki
Bittim dediğin andan itibaren
Pilinin bitmesine daha çok var.

* * * *

Öğrendim ki
Bazı insanlar sizi çok seviyor
Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.

* * * *

Öğrendim ki
Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz
Bazıları hiç karşılık vermiyor.

* * * *

Öğrendim ki
En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.

* * * *

Öğrendim ki
Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları
Kaldırmak için elini uzatır.

* * * *

Öğrendim ki
İki insan ayni şeye bakıp
Tamamen farklı şeyler görebilir.

* * * *

Öğrendim ki
Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.

* * * *

Öğrendim ki
Duvarda asılı diplomalar
İnsani insan yapmaya yetmez.

* * * *

Öğrendim ki
Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.

* * * *

Öğrendim ki
Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin
nereden geçtiğini bulmak zor.

* * * *

Öğrendim ki
Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez.
Gerçek aşkların da!

* * * *

Öğrendim ki
Ne kadar yakın olursa olsunlar
En iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir.
Onları affetmek gerekir.

* * * *

Öğrendim ki
Bazen başkalarını affetmek yetmiyor.
Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.

* * * *

Öğrendim ki
Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın
Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

* * * *

Öğrendim ki
Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.
Gözler arasındaki ilişkiyi biliyor musun?
Onlar birlikte göz kırparlar, birlikte ağlarlar, her şeyi birlikte görürler ve birlikte uyurlar.
Buna rağmen asla birbirlerini görmezler.

* * * *

Arkadaşlık bunun gibi olmalı.
Arkadaşsız hayat cehennem gibidir.

Öğrendim ki
Daha öğrenilecek çok şey

 

Hatta, “Bilmelisin ki” ve “Öğrendim ki” başlıklı metinlerin birbirine karıştırılarak yine Ataol Behramoğlu’na atfedildiğine şahit oluyoruz.

Ataol Behramoğlu’nun yaşam felsefesi aktaran dizeleri olduğu iddiasıyla paylaşılan metin şu şekilde:

‘’Öğrendim ki…/Kimseyi sizi sevmeye zorlayamazsınız./Kendinizi sevilecek insan yapabilirsiniz /Gerisini karşı tarafa bırakırsınız.

Öğrendim ki…/Güveni geliştirmek yıllar alıyor /Yıkmak bir dakika.

Öğrendim ki…/Hayatında nelere sahip olduğun değil/ Kiminle olduğun önemli.

Öğrendim ki…/Sevimlilik yaparak 15 dakika kazanmak mümkün/Ama sonrası için bir şeyler bilmek gerek.

Öğrendim ki…/Kendini en iyilerle kıyaslamak değil/Kendi en iyinle kıyaslamak sonuç getirir.

Öğrendim ki…/İnsanların başına ne geldiği değil/ O durumda ne yaptıkları önemli.

Öğrendim ki…/Ne kadar küçük dilimlersen dilimle/Her işin iki yüzü var.

Öğrendim ki…/Olmak istediğim insan olabilmem/Çok vakit alıyor.

Öğrendim ki…/Karşılık vermek/Düşünmekten çok daha basit.

Öğrendim ki…/Bütün sevdiklerinle iyi ayrılman gerek/Hangisi son görüşme olacak bilemiyorsun.

Öğrendim ki…/’Bittim’ dediğin andan itibaren/ Pilinin bitmesine daha çok var.

Öğrendim ki…/Sen tepkilerini kontrol edemezsen tepkilerin hayatını kontrol eder.

Öğrendim ki…/Kahraman dediğimiz insanlar/Bir şey yapılması gerektiğinde/Yapılması gerekeni/ Şartlar ne olursa olsun yapanlar.

Öğrendim ki…/ Affetmeyi öğrenmek deneyerek oluyor.

Öğrendim ki…/Bazı insanlar sizi çok seviyor/ Ama bunu nasıl göstereceğini bilemiyor.

Öğrendim ki…/Ne kadar ilgi ve ihtimam gösterseniz/Bazıları hiç karşılık vermiyor.

Öğrendim ki…/Para ucuz bir başarı.

Öğrendim ki…/En iyi arkadaşla sıkıcı an olmaz.

Öğrendim ki…/Düştüğün anda seni tekmeleyeceğini düşündüklerinden bazıları/ Kaldırmak için elini uzatır.

Öğrendim ki…/İki insan aynı şeye bakıp/ Tamamen farklı şeyler görebilir.

Öğrendim ki…/Aşık olmanın ve aşkı yaşamanın çok çeşidi vardır.

Öğrendim ki…/Her şartta kendisiyle dürüst kalanlar/Daha uzun yol yürüyor.

Öğrendim ki…/Hiç tanımadığın insanlar / iki saat içinde, senin hayatını değiştirir.

Öğrendim ki…/Anlatmak ve yazmak ruhu rahatlatır.

Öğrendim ki…/Duvarda asılı diplomalar/İnsanı insan yapmaya yetmez.

Öğrendim ki…/Aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa, anlam yükü o kadar azalır.

Öğrendim ki…/Karşısındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında çizginin

nereden geçtiğini bulmak zor.

Öğrendim ki…/ Gerçek arkadaşlar arasına mesafe girmez. Gerçek aşkların da!

Öğrendim ki…/Tecrübenin kaç yaşgünü partisi yaşadığınızla ilgisi yok /Ne tür deneyimler yaşadığınızla var.

Öğrendim ki…/Aile hep insanın yanında olmuyor /Akrabanız olmayan insanlardan ilgi, sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz./Aile her zaman biyolojik değil.

Öğrendim ki…/Ne kadar yakın olursa olsunlar/En iyi arkadaşlar da ara sıra üzebilir./Onları affetmek gerekir.

Öğrendim ki…/Bazen başkalarını affetmek yetmiyor /Bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.

Öğrendim ki…/Yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın/Dünya sizin için dönmesini durdurmuyor.

Öğrendim ki…/Şartlar ve olaylar/ Kim olduğumuzu etkilemiş olabilir /Ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.

Öğrendim ki…/İki kişi münakaşa ediyorsa/Bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez/Etmemeleri de sevdikleri anlamına gelmez.

Öğrendim ki…/Her problem kendi içinde bir fırsat saklar /Ve problem, fırsatın yanında cüce kalır.

Öğrendim ki…/Sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pişmanlığın uzun yıllar sürüyor.’’

 

Anılan dizelerin, Ataol Behramoğlu’nun sitesinde aktardığı şiirleri arasında yer almadığı görülmekle birlikte, ifadelerin şahsına ait olmadığına yönelik tekzibi de mevcut.

“Öğrendim ki” ifadesiyle başlayan sözlerin kendisine ait olmadığını şöyle belirtmişti:

“Benim Öğrendim ki adıyla alt alta dizilen sözlerle bir ilgim yok. Lütfen bu saçmalık tekrar edip durmasın. Anne gezindiğin bağ diye başlayan bir başka saçmalık var. Onunla da ilgim yok.”

 

“Öğrendim ki” temalı ifadeleri tekzip etmiş olsa da, Ataol Behramoğlu’nun “Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var” adlı bir şiiri mevcut (Anılan şiirin isminin etkisiyle “Öğrendim ki” başlıklı metnin kendisine izafe ediliyor olduğu vakalara rastlayabiliyoruz).

Behramoğlu’nun “Yaşadıklarımdan Öğrendiğim Bir Şey Var” başlıklı şiiri şu şekilde:

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİR ŞEY VAR

 

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

 

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır
Kopmaz kökler salmaktır oraya

 

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin
Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

 

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına
İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

 

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiçbir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

 

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi, olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

 

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.

 

“Öğrendim ki” temalı didaktik ifadelere ilaveten Ataol Behramoğlu’nun Twitter hesabı üzerinden bizzat tekzip ettiği diğer vecizeler şu şekilde:

 

“Kaldırın bugün ne kadar engel varsa güneşle aranızda. Elinizin değdiği her şey gökyüzü koksun…”

 

Kaldırın bugün ne kadar engel varsa güneşle aranızda
Ataol Behramoğlu’nun “Kaldırın bugün ne kadar engel varsa güneşle aranızda. Elinizin değdiği her şey gökyüzü koksun…” sözünün kendisine ait olmadığını belirttiği paylaşımı

 

“Anne gezindiğin bağ, baba yaslandığın dağdır. Ömrümün en güzel çağı annen ve babanla olandır. “

 

Anne gezindiğin bağ baba yaslandığın dağdır
Ataol Behramoğlu’nun “Anne gezindiğin bağ, baba yaslandığın dağdır. Ömrünün en güzel çağı annen ve babanla olandır.” sözünün kendisine ait olmadığını aktardığı paylaşımı

 

Bir tekzip de bizden Cumhuriyet gazetesi yazarı Ataol Behramoğlu’na gelsin… Twitter üzerinde “Ama artık gitmek geliyor içimden. Bir sabah masmavi bir bulutun peşinden, dönüşü olmayan yerlere.” sözünün kendisine ait olmadığını belirtmiş. Ancak bu ifadeler, “Melankoli” adlı şiirinin son 4 dizesinden:

“Ama artık gitmek geliyor içimden. Bir sabah masmavi bir bulutun peşinden, dönüşü olmayan yerlere.”

 

Ama artık gitmek geliyor içimden Bir sabah masmavi bir bulutun peşinden
Ataol Behramoğlu’nun “Ama artık gitmek geliyor içimden. Bir sabah masmavi bir bulutun peşinden, dönüşü olmayan yerlere.” sözünün kendisine ait olmadığını belirten paylaşımı

 

Behramoğlu’nun Melankoli başlıklı şiiri şu şekilde:

MELANKOLİ

 

Ey sokaklarında yıllarca avare dolaştığım
İçinde ilk aşkımı yaşadığım küçük şehir
Umutsuz akşamlarımda sesini duyduğum lir
Sihrinde ilk acıyı tattığım

 

Ey sarhoş akşamlarımın biricik tesellisi
İlk şiirlerimdeki biricik dert ortağım fener
Soğuk kış geceleri ısındığım kalorifer
Gitgide uzaklaşan tren sesi

 

Ey en masum arzularımı gizleyen oda
Yıldızlarla dost eden küçük pencere
Her akşam gönlümün dilediği yere
Götüren sihirli araba

 

Ey en içli en yanık türkülerimi duymayan
Rüzgârı saçlarımı dağıtan sokak
Ve ey saçı ak gönlü ak
Anneciğim pencerede ağlayan

 

Ah biliyorum güç gelecek sizlere
Ama artık gitmek geliyor içimden
Bir sabah masmavi bir bulutun peşinden
Dönüşü olmayan yerlere

 

Ataol Behramoğlu’na Kendisine Ait Olmayan Sözleri Atfeden Yazarlar

 

öğrendim ki şiiri

Yorumunuzu yazınız...